7 Ιουλίου 2011

Αναδιάταξη των δυνάμεων του ΕΣΥ

Ενημερωτικό Σημείωμα

7.7.2011

Τριάντα χρόνια μετά την ίδρυση και λειτουργία του ΕΣΥ η παρέμβαση για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του κρίνεται περισσότερο από απαραίτητη: κρίνεται επιβεβλημένη.

Η αναδιάταξη των δυνάμεων του ΕΣΥ αποτελεί κομβικό σημείο της κυβερνητικής πολιτικής και μία από τις σοβαρότερες δεσμεύσεις μας απέναντι στους πολίτες. Ακολουθώντας με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια τα χρονοδιαγράμματα που έχουμε – και δημοσίως – θέσει, σήμερα έχουμε στα χέρια μας την πρώτη ολοκληρωμένη πρόταση για τη νέα πραγματικότητα στο χώρο της Υγείας, πρόταση που καταθέσαμε στο δημόσιο διάλογο.

Η περιστολή της σπατάλης του ΕΣΥ απέκτησε επείγοντα χαρακτήρα υπό το πρίσμα της δεινής κατάστασης της οικονομίας. Η ανάγκη όμως υπήρχε και νωρίτερα όπως υπάρχει σε κάθε χώρα που επιθυμεί ένα βιώσιμο εθνικό σύστημα υγείας. Δεν πρόκειται για μια επιλογή που υπαγορεύεται μόνο από την οικονομική ανάγκη. Πρόκειται για μια διαρθρωτική αλλαγή που έρχεται να συμπληρώσει την ευρεία μεταρρύθμιση του χώρου της Υγείας, χωρίς την οποία η Υγεία ως δημόσιο αγαθό σύντομα θα εξέλιπε.

Το ΕΣΥ σήμερα – βασικές δυσλειτουργίες

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έτσι όπως είναι σήμερα διαμορφωμένο και αναπτυγμένο, παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα αποτελεσματικότητας και παραγωγικότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών του. Το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται οφείλεται κυρίως:

•στην ανορθολογική ανάπτυξη των νοσοκομειακών υπηρεσιών.
•στην ανισοκατανομή μεταξύ των οργάνων διοίκησης και της εμβέλειας των Νοσοκομειακών ιδρυμάτων: π.χ., υπάρχουν Διοικητές ή Διοικητικά Συμβούλια σε Νοσοκομεία 30 κλινών, ενώ πολύ κοντά τους αντίστοιχα όργανα διοικούν Νοσοκομεία εκατοντάδων κλινών.
•στον ασύνδετο με τις πραγματικές ανάγκες και τη συνολική ανάπτυξη της Υγείας στη χώρα, διπλασιασμό των κλινικών μονάδων του ΕΣΥ την τελευταία δεκαπενταετία (από 950 σε άνω των 1900).
•στην ανεπαρκή ανάπτυξη των μικρών νοσοκομείων και κέντρων υγείας που γειτνιάζουν με μεγάλα.

Τα παραπάνω προβλήματα δημιουργούν ένα δύσκαμπτο, μη παραγωγικό και δαπανηρό σύστημα υγείας που θέτει υπό έντονη αμφισβήτηση την ίδια την αποστολή του. Και είναι αυτονόητο ότι ένα σύστημα που αστοχεί και παραπαίει είναι αδύνατον να αναπτυχθεί. Προσπαθούμε λοιπόν να συγκροτήσουμε μια βάση πάνω στην οποία θα μπορέσει να αναπτυχθεί σωστά το ΕΣΥ και να παρακολουθήσει δυναμικά την εξέλιξη των αναγκών υγείας των πολιτών.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές, αδρά:

1. Από 133 Νοσοκομεία – Δ.Σ. – Διοικητές, προτείνονται 83 Νοσοκομεία – Δ.Σ. Διοικητές.

2. Σε καθένα από τα υπόλοιπα περίπου 50 Νοσοκομεία (που διασυνδέονται με τα 83), τοποθετείται Αναπληρωτής Διοικητής που θα αναφέρεται στα 83 Δ.Σ. – Διοικητές.

3. Από 175 Διοικητές – Αναπληρωτές Διοικητές μειώνονται σε περί τους 146 Διοικητές – Αναπληρωτές Διοικητές.

4. Εξορθολογισμός των κλινών για την απορρόφηση της ζήτησης: Σήμερα από τις 46.000 οργανικές κλίνες λειτουργούν περίπου οι 35.000 και αυτές με κάλυψη περί το 70% (24.500 κλίνες). Η παρέμβασή μας γίνεται σε 4 επίπεδα:

Α. Μετατρέπουμε τις έως τώρα λειτουργούσες κλίνες σε οργανικές (35.000).

Β. Από αυτές οι περίπου 2.000 ανενεργές κλίνες δεν χρειάζονται ακόμα και με αύξηση του στόχου κάλυψης στο 80%, όπως σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες (33.000 λειτουργούσες κλίνες).

Γ. Ανακατανέμουμε ορθολογικά όλες τις κλίνες (λειτουργούσες και ανενεργές) ώστε να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες ανά περιοχή και ιατρική ειδικότητα.

Δ. «Αποσφραγίζουμε» τις κλίνες κατά τις εφημερίες και τις διαθέτουμε στα επείγοντα ώστε να εξαλειφθεί το χρόνιο πρόβλημα των ράντζων στους διαδρόμους των νοσοκομείων.

5. Από σχεδόν 2.000 κλινικές μονάδες, προτείνεται η συνένωση 350 (325 εντός νοσοκομείων και 25 εκτός) και η μεταφορά περίπου 40, έτσι ώστε σχεδόν 1.700 κλινικές μονάδες να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά σε όλα τα Νοσοκομεία.

6. Ανάλογες προτάσεις αναμένονται και στους εργαστηριακούς – απεικονιστικούς τομείς, με στόχο να υπάρχει ένα ακτινοδιαγνωστικό και ένα βιοπαθολογικό τμήμα σε κάθε Νοσοκομείο και εξειδικευμένα τμήματα (ανοσολογικό, κυτταρολογικό, κ.λπ.) στα κύρια Νοσοκομεία.

7. Προβλέπεται ένα τουλάχιστον Κέντρο – Μονάδα Αποκατάστασης ανά Περιφέρεια, καθώς και Μονάδα διαχείρισης χρόνιων νοσημάτων στα κύρια Νοσοκομεία.

8. Προσωπικό: από τους 17.000 κλινικούς γιατρούς θα υπάρξει αναγκαιότητα μετακίνησης εντός των ορίων του Νομού μόλις για 600, πλέον 80 γιατρών που θα χρειαστούν για κάλυψη ελλείψεων σε Νοσοκομεία.

9. Μικρότερου βεληνεκούς αλλαγές, θα προκύψουν στα 200 Κέντρα Υγείας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του ΕΣΥ με στόχο την ορθολογική προσθαφαίρεση ΚΥ – ΠΠΙ – ΠΙ και κατανομή του προσωπικού τους (μετακινήσεις και πρόσθεση 45 γιατρών).

Οικονομικά/Δημοσιονομικά Οφέλη

Με την αποτελεσματικότερη χρήση των Υπηρεσιών Υγείας και τις συνενώσεις των Νοσοκομείων, το Υπουργείο Υγείας επιδιώκει να πετύχει οικονομίες κλίμακας για όλο το σύστημα, που θα έχουν ως αποτέλεσμα την καλύτερη πρόσβαση των πολιτών στις υπηρεσίες και τη μείωση του λειτουργικού και διοικητικού κόστους.

Τα οικονομικά οφέλη από την προτεινόμενη λειτουργική αναδιάταξη των μονάδων υγείας του ΕΣΥ αναφέρονται στα εξής:

•Η μείωση του ετήσιου διοικητικού και λειτουργικού κόστους Νοσοκομείων – Κ.Υ. του ΕΣΥ για την χρονική περίοδο 2012 -2015 εκτιμάται ότι θα πλησιάσει το 7,5% των ετήσιων δαπανών του 2011 (περίπου 2,4 δις. ευρώ), ήτοι 150 εκατ. ευρώ περίπου.
•Η μείωση αυτή επιτυγχάνεται και μέσω της μείωσης των διαθέσιμων κλινών κατά 4% (περίπου 1400 κλίνες), εκτίμηση που αποτελεί το ελάχιστο της πρόβλεψης.
•Υπάρχει δυνατότητα να επεκταθεί η μείωση στις διαθέσιμες κλίνες σε 8% (περίπου 2400 κλίνες), οδηγώντας σε επιπρόσθετη εξοικονόμηση ύψους περίπου 150 εκατ. ευρώ
•Τα δημοσιονομικά οφέλη που θα επιτευχθούν έως το 2015 θα αρχίσουν να φαίνονται ήδη κατά το ήμισυ (75 εκατ. ευρώ) εντός της περιόδου 2012-2013.

Θεωρούμε πολύ σημαντικό η μεταρρύθμιση να γίνει αντιληπτή ως επιλογή βελτίωσης των υπηρεσιών υγείας και όχι ως συρρίκνωση.

Αυτό που επιχειρούμε σήμερα είναι τον από χρόνια ζητούμενο από τους πολίτες και τους εργαζόμενους της Υγείας εξορθολογισμό της λειτουργίας του ΕΣΥ. Ένα πιο δυναμικό και συγκροτημένο σύστημα υγείας, με λιγότερη γραφειοκρατία, μεγαλύτερο έλεγχο και καλύτερη πρόσβαση είναι η μόνη σοβαρή απάντηση στις ανάγκες της εποχής.

Όλα τα παραπάνω δε θα αποτελούσαν μια νέα ολοκληρωμένη αντίληψη της πολιτικής για την Υγεία, αν δε συνοδεύονταν από εθνικές πολιτικές δημόσιας υγείας. Έχουμε από την αρχή ενσωματώσει ως αδιάσπαστο κομμάτι της πολιτικής μας την πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη του καρκίνου, των καρδιαγγειακών, της παχυσαρκίας, του διαβήτη και των χρόνιων νόσων του αναπνευστικού και του στόματος. Για εμάς, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η προαγωγή της υγείας, ως απάντηση στη διαχείριση της ασθένειας στην οποία μέχρι σήμερα επικεντρωνόταν το δημόσιο σύστημα υγείας. Με την καλλιέργεια κουλτούρας πρόληψης στοχεύουμε στη μείωση των περιστατικών που καλούμαστε να θεραπεύσουμε με προφανή οφέλη για τη ζωή των πολιτών και την ποιότητά της και, σε δεύτερο επίπεδο, για την αποστολή και τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ιδιαίτερα στο πεδίο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Μιχάλης Τιμοσίδης

Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης